Nog geen twee kilometer voorbij Stegastein vinden we een mooie plek voor een overnachting. Het uitzicht is niet geweldig, maar over een uur is het hier aardedonker, en van verkeer is hier vrijwel geen sprake. Al snel zijn we verstoken van licht en omgeven door stilte. Precies zoals we het graag hebben.
De stilte wordt in de ochtend verstoord door het geluid van regen op het dak. Voor ons een goede reden om rustig te ontbijten. Haasten is onnodig. Rond 08:30 stopt de regen en zien we zelfs wat blauw tussen de wolken verschijnen. Misschien valt het vandaag toch nog wel mee.
De wolken van boven bekijken
We volgen de route over de Bjørgavegen, een weg met een hoogte van ruim 1300 meter als hoogste punt. We zijn nog maar net aan het rijden wanneer Ans zegt dat ik even achterom moet kijken. Achteromkijken met een camper betekent meestal dat je de camper moet omdraaien. We komen net bij een parkeerplekje, en ik kan de camper eenvoudig het plekje op manoeuvreren. Ik hoef niet eens te stoppen, maar kan aan de andere kant meteen de parkeerplaats weer afrijden, want het Aurlandsfjord, de fjord waar we gisteren vanaf de Stegastein naar keken, hangt vol met spierwitte wolken.
We rijden terug naar de Stegastein en krijgen nu het inzicht dat het uitzicht vanaf daar toch wel bijzonder kan zijn. Het is prachtig om de wolken onder je te zien, zonder dat je in een vliegtuig zit.
Een avontuurlijke route
Over de Bjørgavegen vervolgen we onze weg. De kortere route is de ruim 24 kilometer lange Lærdalstunnel, en hoewel er best leuke stukken in die tunnel zitten, met mooie lichteffecten, trekt de route over het hoogland ons toch meer. De route is prachtig om te rijden. Soms houden we een korte pauze om goed rond te kijken. Fotograferen komt er even niet van, want hoewel het prachtig is, zie ik er niet de “perfecte” plaat in.
De spiegelhuisjes van Lærdalsøyri
Na een mooie rit komen we aan in Lærdalsøyri. We parkeren vlak bij het oude stadsgedeelte en maken een korte wandeling naar de oude huisjes. Vanaf een afstandje zien we de huizen gespiegeld in een watertje. Het water staat bijna perfect stil. Langzaam lopen we naar de waterkant, en net als ik denk dat ik hier wel eens het “perfecte plaatje” zou kunnen schieten, schieten een aantal eenden, die ik vanwege het hoogteverschil niet kon zien, vanaf de oever met flink gefladder en gesnater over het water. De spiegel breekt in gruzelementen.
Ik ben blij als het water toch weer enigszins tot rust komt, maar ik moet wat kunstgrepen toepassen om het water weer mooi vlak te krijgen. Voor de fotografen onder ons: langere sluitertijden willen wel eens helpen.
De oude postweg
We laten Lærdalsøyri achter ons. Twintig kilometer verderop parkeren we de camper bij Galdane. Een wandeling van acht kilometer over de oude postweg voert ons langs mooie uitzichten, onder andere op de Soknefossen. Een mooie waterval die wordt geflankeerd door een paar oude, authentieke Noorse huisjes.
Het is een mooie, maar nergens spectaculaire wandeling, al lijkt het even spectaculair te worden. Op de plaats waar we de weg en de rivier moeten oversteken, zien we een oude in de muur verankerde balustrade. Roestig metaal, ontbrekende planken en rot hout. Is dat onze terugweg?
Hoewel het vroeger een mooie route moet zijn geweest, is het nu enkel een vervallen stuk schroot dat langs de rivier hangt. We komen er al snel achter dat er een andere, “normale” route ligt die we mogen volgen.
Op de valreep nog een bui
Na een paar kilometer komen we bij de Soknefossen, waar we uiteraard wat tijd doorbrengen. De totale hoogte van de waterval is ruim 200 meter. Vanaf het wandelpad zien we daar slechts een fractie van.
Bij de oude huisjes nemen we een korte pauze.
Die pauze blijkt toch te lang, want zodra we beginnen te lopen, begint het ook te regenen. Met nog ongeveer vier kilometer te gaan, is dat geen prettig vooruitzicht. De jassen gaan aan, en we zetten een iets snellere pas in om zo snel mogelijk weer bij de camper terug te zijn.
Weer prachtige foto’s en verhalen. 😍
Nog veel plezier.
Dank je wel. Het zit er helaas al weer bijna op. We staan nu op een camperplaats in Duitsland. Morgen nog een dagje rijden, en dan zijn we weer thuis. Maar er zitten nog wel een paar dagen in de pen!
Mooi verhaal. Mooie fotos