Na een wandeling van 12 kilometer met veel klimmen en dalen ben ik blij de camper weer te zien. De van het zweet natte kleding wordt ingeruild voor droge kleding en een bord tomatensoep moet de inwendige mens weer versterken.
De wandeling eindigde zoals hij begon. Harde wind, veel bewolking en weinig zon. Tussenin was het gelukkig anders. Op fotogenieke plekjes wist de zon even door het wolkendek heen te breken en het IJslandse landschap voor ons uit te lichten. De mooie rotsformatie Klungrin alleen al is de moeite van de wandeling waard. De beschrijving van de wandeling belooft nog meer moois zodat we opnieuw de klim inzetten richting Marardalur. Marardalur is een mooi groen gebied omgeven door bergruggen en doorsneden door een smalle kreek.
Het is echter een nauwe kloof die mijn aandacht trekt. Te zien aan de uitgesleten geul krijgt de kloof zo nu en dan veel water te verwerken. Nu ben ik al een flink eind in de kloof voordat ik water zie. Een heel smal stroompje dat de weg uit de kloof niet kan vinden en in de bodem verdwijnt. Hoe dieper ik in de kloof kom hoe groter de hoeveelheid water. Aan het eind van de kloof, – of moet ik zeggen begin – hangt een groen gordijn van mos waar tussen door een kleine hoeveelheid water stroomt. Een mooi en bijzonder stukje IJsland.
We wandelen nog een stukje verder, maar gezien de tijd, de onbetrouwbaarheid van het weer en het aantal kilometers dat we nog terug moeten lopen keren we om voor Engidalur.