Menu Sluiten

De imposante Langfoss

De Langfoss

We vertrekken vanaf onze overnachtingsplek, niet ver van het startpunt van onze laatste wandeling. Het is geen perfecte overnachtingsplek, maar als om 19:00 de zon achter de horizon verdwijnt, maakt het eigenlijk niet zoveel uit waar je staat. Het is aardedonker, en voor een goede kampeerplek is stilte je grootste vriend. We hebben hier goed geslapen.

We rijden over het landweggetje naar de hoofdweg. Eerlijk gezegd is er niet zoveel verschil tussen een landweggetje en de doorgaande weg: veel onoverzichtelijke bochten, stijgen en dalen, en ondanks (of misschien juist omdat) er weinig verkeer is, moet je continu alert zijn.

Onze navigatie weet het beter

We volgen de hoofdweg, maar eigenlijk onze TomTom. Die geeft aan dat we moeten afslaan, en gehoorzaam als we zijn, volgen we dat bevel. De volgende kilometers rijden we over een smal weggetje met veel haarspeldbochten. We beginnen ons af te vragen waarom we deze kant op gestuurd zijn. Een blik op de kaart maakt duidelijk dat dit de kortste route was. Of het sneller was, valt nog te bezien, maar dat het een mooie route was, is wel duidelijk.

Lunch bij de watermolen

We parkeren de camper bij een oude watermolen en nemen snel een kijkje. De gebouwtjes bij de watermolen worden gerenoveerd, en behalve de mooie waterval is er verder niet veel te zien.

Rijden in Noorwegen is een uitstapje

Rijden in Noorwegen verveelt nooit. Er is altijd wel iets te zien: de mooie herfstkleuren, de spiegeling in een meer of fjord, en de indrukwekkende bergen. Op een plek waar de natuurpracht samenkomt, zetten we de camper aan de kant. Een perfecte plek voor een fotostop: een eilandje in een bijna rimpelloos fjord speelt hier de hoofdrol.

 

De Langfoss

De Langfoss behoort tot een van de hoogste watervallen van Noorwegen. Het is een indrukwekkend stukje verticale rivier van meer dan 600 meter hoog. Vandaag is ingepland als rustdag, maar we kunnen het niet laten om naar het eerste uitzichtpunt te wandelen. De afstand is slechts drie kilometer heen en terug, maar met een stijging van 340 meter is het toch een uitdaging. Zeker omdat op de meeste wandelroutes in Noorwegen geen twee stappen hetzelfde zijn. We lopen over stenen, over wortels, en vinden langzaam onze weg omhoog.

Een nieuw pad

Enkele tientallen meters voor het uitkijkpunt komen we bij een net aangelegde stenen trap. Ik grap nog tegen Ans: “Zijn die Nepalese Sherpa’s hier nu ook al aan de gang?” We lopen een paar treden op en zien vier Nepalese mannen in werktenue bezig met het aanleggen van een stenen pad en uitkijkplatforms. Niet met machines, maar met handgereedschap graven ze wortels uit de grond, egaliseren het zand, en leggen enorme stenen van soms wel een meter bij een meter groot en tot 15 centimeter dik, met behulp van twee ijzeren staven die als hefboom dienen. De stenen liggen kaarsrecht en sluiten perfect op elkaar aan. Uitstekende stukken worden zorgvuldig weggekapt, net zolang tot alles perfect aansluit. Een monnikenwerk!

Wij kijken even aandachtig naar het werk van de mannen, maar gaan even later verder om te genieten van het uitzicht vanaf het net aangelegde uitkijkplatform.

 

De dagen zijn niet erg lang

Rond 19:00 gaat de zon onder. We willen niet in het donker in het bos stranden, dus beginnen we op tijd aan onze weg naar beneden. We moeten nog een overnachtingsplek zoeken, en de dichtstbijzijnde camping ligt nogal dicht bij de doorgaande weg. We zoeken wat verder en vinden langs een rustige weg een plek voor de nacht.

4 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *