27 juli

27 juli 1999, 14:00 uur, de Boeing 757 van Icelandair taxiet naar de startbaan. Dan een laatste versnelling op de startbaan en…. Wonderlijk hoe snel alles onder je kleiner wordt. Na pakweg 15 minuten vangen we een laatste glimp op van wat Nederland moet zijn. Daarna zijn het enkel nog de wolken die we te zien krijgen. Vervolgens drie uren alleen het monotome geluid van de Rolls Royce motoren die deze boeing in de lucht houden. Na anderhalf uur begint de lucht open te breken. Vanaf 37000 voet hoogte hebben we een pracht uitzicht over de Faeröer eilanden. Dan weer enkel wolken en de oceaan. Na nog een uur vliegen komen we aan bij de kust van IJsland. We hebben geluk, het grootste deel van IJsland is onbewolkt. Onder ons schuift IJsland voorbij als een wat groot uitgevallen maquette. We overzien de grootste gletsjer van Europa de Vatnajökull, gevolgd door de Mÿrdalsjökull. Vanuit de lucht ziet het er al spectakulair uit. Een half uur later een perfecte landing op Keflavik, en…. we zijn op IJsland. Met de bus gaan we nu naar Reykjavik. Hier gaan we met “gratis” openbaar vervoer ( de chauffeur had geen wisselgeld) naar ons guesthouse “Aurora”. De laatste 400 meter sjouwen met de bagage zijn een martelgang. Moet dat echt allemaal mee? En nu, Reykjavik verkennen, en ja alles is hier ruim 2 keer zo duur als thuis. Hier kun je met gemak voor ƒ 100,00 gulden pizza op, ja zelfs een bigmac menu bij McDonalds kost ons samen ruim ƒ 40,00 We doen een stuk van de touristische route waarbij we onder andere gaan kijken in de Hallgrímskirkja. Vanuit de toren heb je een pracht uitzicht over de stad. Het pijporgel in de Hallgrimskirkja is ongeloofelijk groot. Het carrillon in de toren is van Nederlandse makelij In Reykjavik wordt ook een “Vulcano show” vertoond. Het is allemaal wel niet erg professioneel, maar het geeft wel een goede indruk hoe vulkanisch actief IJsland eigenlijk nog is. Drie weken geleden was hier nog een aardbeving met een kracht van 4 op de schaal van Richter. Een nieuwe vulkaan uitbarsting wordt binnen nu en 2 jaar verwacht. Onze filmer Villi Knudsen verheugt zich al op dit alles. Het tijdsverschil met Nederland is maar 2 uur, dit neemt niet weg dat ik hier enorm aan moet wennen. Als een blok val ik rond 9 uur in slaap.

Donderdag 29 juli,

We worden door een chauffeuse van AVIS bij Aurora opgehaald. Helaas is de auto waarmee we worden gehaald ook onze huurauto. Een Blauwe Hyundai Atos. Wat een gedrocht. (Uiteindelijk wordt hij vanwege zeer slechte banden omgeruild voor een rode Atos).
Nadat we Reykjavik achter ons hebben gelaten rijden we naar de Blue Lagoon. Dit omdat je hier volgens de reisgidsen geweest moet zijn. De Blue Lagoon is echter verplaats ivm uitbreiding van de achtergelegen fabriek. Het ziet er nu best wel uit als een aangelegd zwembad. Het ligt vast aan een of andere 4 sterren accomodatie en het ruige is er wel vanaf.
Tot onze schrik merken we hier dat onze Hyundai Atos is uitgerust met sliks, dit zijn dus banden zonder profiel, of te wel tot op de draad versleten. Een telefoontje naar AVIS en we kunnen de auto omruilen, en ja we krijgen nu… een Hyundai Atos, maar nu in het rood en met nog maar 9500 km op de teller. En eh,… o ja… het is en automaat. Tijdens het rijden over de super goede wegen in IJsland heb ik het idee in een kart te rijden . We kunnen op de weg blijven, maar de kart bepaald wel zelf aan welke kant van de weg. Wel is het grappig in een auto te rijden die een draaicircel ter grote van zijn eigen as heeft. Je keert hier voor je lol op de weg. We zetten onze weg voort op de “42” waar we naar Krÿsuvik rijden. Hier zijn enkele hete bronnen die continu stoom spuiten of hete modder laten borrellen. Even later rijden we evenwijdig aan de kust alwaar we het aan de stok krijgen met enkele golven die iets verder landinwaarts durven komen dan wij verwachten, en een enkele stern die het wel grappig vind om in scheervlucht over ons heen te gaan. Al dit en het zwarte strand maken ook dit weer tot een bijzondere ervaring.
Na er eerst een keer voorbij te zijn gereden vinden we dan toch de Raufarhõlshellir. Dit is een van de grootste lavagrotten van IJsland. In tegenstelling tot wat we thuis gewend zijn staat er niets aangegeven Na lang zoeken vinden we dan toch een ingang. Op enkele plaatsen is het plafond volledig naar beneden gekomen. Hierdoor kun je best ver in de grot komen. We overnachten in Hverageroi.